Κάθεσαι στάσιμος και σκέφτεσαι τα πάντα, ουσιώδη κι επουσιώδη. Με πιο συχνά τα δεύτερα.
Βρίσκεσαι εν κινήσει, με σταθερή ταχύτητα, χωρίς να σου αποσπούν πολλά πράγματα την προσοχή και σκέφτεσαι τα ουσιώδη. Τα ωραία, το τώρα.
Ανεβάζεις ταχύτητα, ξεπερνάς τα όρια. Αχνοσκέφτεσαι τα ουσιώδη, μέχρι που δε σκέφτεσαι τίποτα, δεν έχεις χρόνο.
Ένα τρένο, παρακαλώ.
