Wednesday, February 19, 2014

Και να μη σταματάς πουθενά

και τριγύρω σου να βλέπεις τα βουνά




Saturday, February 8, 2014

Δεν έχει τέλος

Για πόσους δρόμους που διαβαίνουμε μπορεί να μην ξέρουμε ποιά είναι η αρχή τους ή το τέλος τους; Πόσο συχνά περπατάμε/οδηγάμε σε έναν δρόμο απ' την αρχή μέχρι το τέλος του; Στους περισσότερους κάπου θα χρειαστεί να στρίψουμε. 

Όταν, δε, συμβαίνει να τον διανύεις από την αρχή μέχρι το τέλος του, νιώθεις (έστω, α' πρόσωπο ενικού) μια αίσθηση ολοκλήρωσης. Ειδικά αν δεν έχει όντως συνέχεια. 
Θυμάμαι χαρακτηριστικά όταν είχα πρωτοπάει στο Ελ-Βενιζέλ, η εντύπωση που μου 'κανε το τελείωμα της αττικής οδού εκεί. Μια αναστροφή για τέλος και πάρ' το πάλι προς τα πίσω. Δεν έχεις κάτι παραπάνω να δεις -λες αρχικά. Κι όμως.

Ο δρόμος δεν τελειώνει πραγματικά. Αλλάζει απλά συντεταγμένες και ονόματα. 
Κάθε τέλος και μια αρχή. Εκ των πραγμάτων. 

Ύστερα σκέφτομαι το δρόμο...