Sunday, August 5, 2012

Αλλά-ζω

Είπα(με), ο δρόμος είναι η σταθερά. Συχνά όμως αλλάζει η προοπτική.

Προχωράς σε γνωστό δρόμο. Στη στροφή περιμένεις τη γνωστή λακούβα, δεν προλαβαίνεις ν' αλλάξεις λωρίδα, το μυαλό προετοιμάζει το σώμα για να αντισταθεί. Κι όμως, προχωράς, χωρίς σκαμπανεβάσματα, χωρίς αντίσταση. 
Ο δρόμος είναι ο ίδιος, αλλά έχει στρωθεί.

Προχωράς σε γνωστό δρόμο. Είσαι έτοιμος να διασχίσεις και το επόμενο στενό χωρίς να το πολυσκεφτείς, ξέρεις ότι ο δρόμος σου είναι αυτός που έχει προτεραιότητα. Κι όμως, βλέπεις ένα σημα(δι), καινούριο. Σταμάτα, σου λέει. Και φρενάρεις σ' ένα δρόμο που τον είχες σχεδόν σίγουρο. Αυτή τη φορά κοιτάς λίγο πιο προσεκτικά, ό,τι πριν μπορεί να σου 'χε ξεφύγει.
Ο δρόμος είναι ο ίδιος, αλλά οι προτεραιότητες έχουν αλλάξει.

Κάποια πράγματα διορθώνονται, κάποια αλλάζουν είτε το θες είτε όχι. Και κάποια θα συνεχίσουν να παραμένουν ίδια. [Κάτι μας είπες τώρα.] Κι όλα αυτά τη στιγμή που εσύ έχεις στο μυαλό σου μια συγκεκριμένη διαδρομή χωρίς απρόσμενες παρεμβάσεις. Όσο κι αν δε μπορείς να γνωρίζεις από πριν όλες τις επικείμενες αλλαγές, η επιλογή της πορείας σου είναι πάντα δική σου· απλά να 'χεις τα μάτια σου ανοιχτά.